- taqətdən düşmək
- 【動】疲れ切る､ 力を使い果たす[ﾂｶﾚｷﾙ､ ﾁｶﾗｦﾂｶｲﾊﾀｽ]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
taqətdən düşmək
Look at other dictionaries:
taqət — is. <ər.> Güc, qüvvət. Ustanın dili daha söz tutmurdu, ayaq üstə durmağa taqəti yox idi. Ç.. Qışın taqəti yoxdur; Döyüşməyə baharla. R. R.. Taqət qalmamaq – bax taqətdən düşmək. Artıq <Qurbanın> dizlərində taqət, vücudunda qüvvət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
taq-taq — 1. təql. Dəmir, taxta və s. bu kimi bərk cisimlərin bir birinə dəyməsi nəticəsində çıxan səs. 2. Taq taqla şəklində zərf – taq taq edərək, taq taq səsi çıxararaq, taqqıldatmaqla. Dəmirçinin ömrü taq taqla, leyləyin ömrü laq laqla keçər. (Ata.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tab — is. <fars.> Güc, qüvvət, taqət. Əlinin tabı yoxdur. – Yatmaq üçün gözlərimin xabı var; Dərd çəkməyə mən yazığın tabı var. «Qurbani». Tab (tabı) qalmamaq – gücdən düşmək, taqətdən düşmək, üzülmək. Artıq qollarımda qalmamışdı tab; Üzmüşdü… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
güc — is. 1. Canlıların əzələlərini gərginləşdirmə vasitəsilə fiziki hərəkətlər etmə qabiliyyəti; insanın (heyvanın) fiziki enerjisi, qüvvəsi; qüvvə. Görsün mən dəlinin indi gücünü. «Koroğlu». Gücünə bax, şələni bağla. (Ata. sözü). Güc almaq –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aman — is. <ər.> 1. Əmin amanlıq, əmniyyət, təhlükəsizlik, qorxusuzluq, dinclik. 2. Möhlət, macal, imkan. Aman vermək – macal vermək, imkan vermək, vaxt vermək, rahat buraxmaq. <Molla İbrahim Xəlil:> Gümüş xahiş edənlər bir mərtəbədə çoxdur… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hal — 1. is. <ər.> 1. Hər hansı bir səbəbdən, şəraitdən doğan vəziyyət, keyfiyyət. Xəstənin halı yaxşıdır. – Hicrin edibdi könlümü bərbad, ağlaram; Çoxlar tutar bu halıma irad, ağlaram. Natəvan. <Ceyranın> keçmiş halı ilə indiki halını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəfəs — is. <ər.> 1. Ciyərlə havanı içəri alıb buraxma (insan və heyvanlarda oksigen udub karbon qazı buraxma prosesi). Nəfəs üzvləri. Dərindən nəfəs almaq. // Ciyərlə alınıb buraxılan hava. <Müəllim və Tellinin> başları birbirinə çox yaxın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ard — is. 1. Arxa, dal. Yükü ardına almaq. Ardına (ardınca) düşmək – dalınca düşmək, izləmək. Pul ardına düşmək. Ovçu tülkünün ardına düşdü. İş ardına düşmək. 2. Bir şeyin arxa, dal tərəfi, gerisi, geri tərəfdə olan yer. Evin ardı. Dəyirmanın ardı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
